ანჩისხატის ბაზილიკის სამშენებლო წარწერა

{'default': 'ანჩისხატის ბაზილიკა უძველესი ქრისტიანული ეკლესიაა. სახელწოდება „ანჩისხატი“ მან მიიღო 1675 წლიდან, როდესაც კათალიკოსმა დომენტიმ (1660-1675)\n სამრეკლოს აგებისა და ეკლესიის აღდგენის შემდეგ აქ დაასვენა განთქმული მაცხოვრის ხატი, წამოღებული თურქეთის მიერ მიტაცებული ანჩის კათედრალიდან.\n 1936 წელს გ. ჩუბინაშვილმა ანჩისხატის ეკლესიის გეგმისა და ზოგიერთი დეტალის ანალიზის საფუძელზე ის\n VI ს-ის დასაწყისით დაათარიღა და გამოთქვა მოსაზრება, რომ ნაგებობა უნდა წარმოადგენდეს „მოქცევაჲ ქართლისაჲში“ მოხსენებული ვახტანგ გორგასლის ვაჟისა\n და მემკვიდრის, მეფე დაჩის, დროს აგებული „მარიამ წმიდაჲს“ ეკლესიას (გ. ჩუბინაშვილი, ქართული ხელოვნების ისტორია, ტომი I, ტფილისი, 1936, 50).\n წარწერის პალეოგრაფიული მახასიათებლები: ქარაგმებისა და განკვეთილობის ნიშნები არ არის. ასომთავრული\n Ⴔ-ს ბუნი ჰკვეთს წრეს, Ⴘ-ს ქვედა რკალი გახსნილია, Ⴜ-ს ქვედა კიდურები ერთმანეთისკენ\n მიისწრაფვიან (ამ ადგილას ქვა დაზიანებულია). ყველა ეს პალეოგრაფიული ნიშანი მიუთითებს,\n რომ წარწერა V-VI სს. უნდა იყოს. ის გარემოება, რომ წარწერა რელიეფური არ არის, როგორც ყველა სხვა უძველესი ლაპიდარული წარწერა, არ უნდა ცვლიდეს\n ზემოთ მოყვანილ დათარიღებას. V-VI სს. წარწერებს შორისაც არსებობს ერთი, ე. წ. „ჯვარი ბარნაბასი“, რომელშიც\n პირველი სტრიქონნახევარი ამოღარულია, დანარჩენი ნაწილი კი რელეფურია (ნ. შოშიაშვილი, ქართული წარწერების კორპუსი, ლაპიდარული წარწერები, აღმოსავლეთ და სამხრეთ საქართველო\n (V-IX სს), ტ. I, თბილისი, 1980, 83-84).'}