ასპავრუკის ოქროს ბეჭედი

№ ECG327 📅 II-III AD 📍 არმაზისხევი 🔨 ოქრო 📦 საბეჭდავი 🌐 grc

შინაარსი / Summary

ინსიგნია

ძირითადი ინფორმაცია / Basic Information

იდენტიფიკატორი ID: ECG327

ენა Language: Greek (grc)

რედაქტორი Editor: თინათინ ყაუხჩიშვილი

გამომცემელი Authority: ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტი, ლინგვისტურ კვლევათა ინსტიტუტი

კოლექცია Collection: არმაზისხევი

დათარიღება / Dating

დათარიღება Dating: II-III AD

პერიოდი Period: 0101 - 0300 CE

დათარიღების საფუძველი Dating Evidence: lettering

სიზუსტე Precision: medium

ფიზიკური აღწერა / Physical Description

მასალა Material: ოქრო

ობიექტის ტიპი Object Type: საბეჭდავი

განლაგება და პალეოგრაფია / Layout and Paleography

საგანგებოდ, ნეგატიურად გამოყვანილი წარწერის მარცხენა ნაწილში 2 სტრიქონია.

წარმოშობა და მდებარეობა / Origin and Provenance

აღმოჩენილია Find Location: არმაზისხევი

თანამედროვე მდებარეობა Current Location: სახელმწიფო მუზეუმი

აღმოჩენის გარემოებები / Discovery Circumstances: ნივთი მოპოვებულია ე.წ. ასპავრუკის სამარხის გათხრებისას.

გამოცემის ინფორმაცია / Publication Information

ლიცენზია License: დოკუმენტი ვრცელდება Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 ლიცენზიით.

ბიბლიოგრაფია Bibliography

კრიტიკული გამოცემა Interpretive Edition

Ἀσπαυρού||κις || πιτιάξη||ς Ἀσπαυρούκις πιτιάξης

დიპლომატიური გამოცემა Diplomatic Edition

ΑΣΠΑΥΡΟΥ||ΚΙΣ||ΠΙΤΙΑΞΗ||Σ ΑΣΠΑΥΡΟΥΚΙΣ ΠΙΤΙΑΞΗΣ

Gold ring from Armaziskhevi, 1940

{'ka': 'ასპავრუკი პიტიახში'}

{'default': 'ასოთა მოხაზულობა (ასოთა კუთხეების ჩაღრმავება, მრგვალი σ, ο, \n ρ, ξ-ს მოხაზულობა) და სახელის ფორმა (Ἀσπαυρούκις) მიუთითებს რომაულ ხანაზე. ისტორიული მონაცემების მიხედვით \n (არმაზის ბილინგვა, სამარხის ინვენტარი) იგი II-III ს-ით AD უნდა დათარიღდეს. გემმის მხატვრული ანალიზის მიხედვით \n ის II ს-ის მიწურულისაა. ნივთი ძველი იბერიის მოღვაწის, პიტიახშის ინსიგნიაა. სახელი ირანულია, ძველ ბერძნულში იქნებოდა Ἀσπαυρούκιος, ფორმა \n Ἀσπαυρούκις (-ιος დაბოლოების ნაცვლად -ις) რომაული ხანის შენაძენია. ნივთი ადგილობრივ ნახელავად არის მიჩნეული. სპეციალისტთა ყურადღება მიიპყრო ფორმა - Ἀσπαυρούκις-მა. ს. ყაუხჩიშვილი იმოწმებს ჰაძიდაკის ცნობილ ნაშრომს და \n მიუთითებს იმაზე, რომ „რომაელების გავლენით ბერძნულ პირთა სახელებში ιος ბოლოკიდურის ნაცვლად დამკვიდრდა -ις \n ბოლოკიდური: მაგალითად, Αὐρήλις, Κορνήλις, Εὐσέβις ნაცვლად ფორმებისა Αὐρήλιος, Κορνήλιος, Εὐσέβιος. ჩვენს \n წარწერაშიც ასეთივე ხასიათისაა Ἀσπαυρούκις, ნაცვლად ფორმისა Ἀσπαυρούκιος“. ნიბერგი Ασπαυρουκις უეჭვოდ ირანულ \n სახელად მიიჩნევს და ადასტურებს ზემოთ მოყვანილ მსჯელობას: ადრე ბერძნულში გვექნებოდა ფორმა Ἀσπαυρούκιος, ხოლო \n შემდეგ რომაულ ხანაში - Ἀσπαυρούκις (H. S. Nyberg, Quelques inscriptions antiques ... 230-231).'}

<div type="edition" xml:lang="ka" ana="mtavruli" xml:space="preserve">
    <ab>
        <lb n="1"/><w lemma="ქრისტე"><expan><abbr>ქ</abbr><ex>რისტ</ex><abbr>ე</abbr></expan></w>
        <w lemma="განსუენება"><expan><abbr>გა</abbr><ex>ნ</ex><abbr>ო</abbr><ex>ჳ</ex><abbr>ს</abbr><ex>უ</ex><abbr>ენე</abbr></expan></w>
        <w lemma="სულ">სოჳ<lb n="2" break="no"/>ლსა</w>
        <name nymRef="ვაჩა">ვაჩაჲს<lb n="3" break="no"/>ასა</name>
        <name nymRef="გურა"><expan><abbr>გო</abbr><ex>ჳ</ex><abbr>რაჲ<lb n="4" break="no"/>სასა</abbr></expan></name>
        <name nymRef="მირა"><expan><abbr>მ</abbr><ex>ი</ex><abbr>რა</abbr><ex>ჲ</ex><abbr>ს</abbr><ex>ა</ex><abbr>ს</abbr><ex>ა</ex></expan></name>
    </ab>
</div>